11.171 patiënten zijn door ons meer dan hun ziekte

Het verhaal van Annelies Henderick, waarnemend teamverantwoordelijke op de sociale dienst van UZ Gent.

Al van kleins af aan wou Annelies iets met mensen doen. Na haar studies orthopedagogie en sociaal werk begon ze 15 jaar geleden op de afdeling pediatrie in UZ Gent. Vandaag combineert ze beide opleidingen in haar job. Zij en haar collega’s zijn het emotionele vangnet voor ouders die geraakt zijn door de ziekte van hun kind. Deze Charlie's Angels zorgen voor een luisterend oor, psychosociale begeleiding, begeleiding bij ontslag uit het ziekenhuis, thuisbegeleiding, enz. Sociaal werk is duidelijk teamwerk, want Annelies werkt heel nauw samen met collega's in en rond het ziekenhuis. De sociale dienst van UZ Gent hielp vorig jaar 11.171 patiënten.

"Zonder sociaal werkers zouden er veel mensen verloren lopen in de samenleving"

"We trachten een wegwijzer te zijn”, vertelt Annelies. “Mensen zijn niet altijd goed op de hoogte waar ze recht op hebben of weten niet altijd bij wie ze terechtkunnen.” Weten waar je bijvoorbeeld zorgtoeslag kan aanvragen, is niet evident wanneer je kind ziek is en je een moeilijke periode doormaakt. Maar het gaat niet enkel om praktische zaken. We zijn ook een houvast voor ouders die overspoeld worden door emoties. Ik zie hier veel chronisch zieke kinderen, die zware medische zorg nodig hebben. Sommige situaties raken mij als mama heel hard."

Zeker één ding heeft Annelies gemeen met alle sociaal werkers

De passie van Annelies is overduidelijk mensen helpen. Het verschil maken. Het gevoel hebben iets te kunnen betekenen voor iemand. "Dat hoeft niks groots te zijn. Een collega op weg helpen bij een moeilijke casus maakt mijn dag al geslaagd", zegt Annelies enthousiast.

"Werken met alle lagen van de bevolking, vind ik enorm boeiend"

"We zijn er voor alle ouders en mantelzorgers. Van mensen met beperkte gezondheidsvaardigheden tot universitairen. Uit alle mogelijke culturen. Ook voor asielzoekers. Elk kind kan tenslotte ziek worden", benadrukt Annelies. Dat maakt mijn job zo boeiend. Door de universitaire setting zijn de problematieken ook uitdagender. Daar hou ik van. Geen enkele case is hetzelfde. Situaties van kinderverwaarlozing en -mishandeling zijn jammer genoeg geen uitzondering. Door multidisciplinair samen te werken, proberen we problemen zo vroeg mogelijk aan te pakken."

"Er zijn situaties die je nooit meer vergeet"

Heel veel momenten uit een loopbaan blijven bij, maar sommige zijn toch extra bijzonder. Zo hielp Annelies tijdens haar wachtdienst op spoed, de ouders van een jongeman die net was omgekomen bij een verkeersongeval. "Ik heb hen opgevangen en de juiste info gegeven, maar vooral veel geluisterd. Ze waren me erg dankbaar. Een jaar later kreeg ik nog een kaartje van hen", zegt Annelies ontroerd. Wat ze al van kinds af aan wilde, iets betekenen voor mensen, maakt ze duidelijk waar.