De taskforce heeft een kaderrichtlijn opgesteld voor het bezoek aan woonzorgcentra. Een bezoekregeling moet tegelijk warm-menselijk én veilig verlopen, en dat creëert een spanningsveld in deze tijden. De uitdaging voor elke voorziening is te komen tot een bezoekregeling waarbij de bewoner(s) en de familie zich tevreden voelen, die haalbaar is voor de personeelsleden én waarbij de gezondheid en de veiligheid van iedereen wordt gerespecteerd.

“We zijn er binnen de taskforce in geslaagd om een kaderrichtlijn op te stellen die tegemoet komt aan de verwachtingen van alle vertegenwoordigers. We verwijzen daarbij ook opnieuw naar het ethisch kader dat eerder is uitgewerkt en dat richting kan geven om afwegingen te maken om een bezoekregeling op te stellen”, zegt Karine Moykens, voorzitster Taskforce COVID-19 Zorg.

De taskforce kreeg verschillende signalen van bewoners, familieleden, directies, verpleegkundigen, … in de voorzieningen. Ook minister Beke had gevraagd de bezoekregeling opnieuw onder de loep te nemen. De drie koepels kregen de opdracht om de toepassing van de richtlijnen rond de bezoekregeling te evalueren. De kaderrichtlijn voor bezoek aan woonzorgcentra die nu is uitgewerkt komt tegemoet aan de signalen die werden gegeven en is menselijk én veilig. De richtlijn gaat in vanaf maandag 7 september.

De kaderrichtlijn bevatten onder andere volgende elementen:

• Fysiek contact tussen bewoners en bezoekers die tot dezelfde bubbel behoren is mogelijk. De richtlijnen van de Nationale Veiligheidsraad zijn daarvoor richtinggevend.
• Bezoek kan op verschillende manieren, op de kamer, in een voorziene ruimte, in open lucht, … zolang de maatregelen worden nageleefd.
• Als er geen besmettingen zijn kan bezoek  in principe altijd, dus ook in het weekend en op avonden, ook met meerdere bezoekers zolang ze tot de bubbel horen.
• De noden en behoeften van de bewoners staan centraal bij de bezoekregeling. Zo kan er bijvoorbeeld een regeling op maat worden uitgewerkt voor en met bewoners met gehoor- of gezichtsproblemen of cognitieve problemen.
• Deze regels zijn altijd van tel: Bezoekers registreren zich bij het betreden van het woonzorgcentrum, desinfecteren hun handen met alcoholgel, dragen steeds een mondneusmasker
• Bewoners kunnen naar buiten gaan, als ze de beschermingsmaatregelen respecteren die gelden buiten het woonzorgcentrum.
• Ook externen moeten toegang blijven krijgen, zeker als ze zorg verlenen zoals pedicure, kiné, mantelzorgers, …
• In het geval er besmettingen zijn in het woonzorgcentrum zijn tijdelijke bezoekbeperkingen mogelijk. Dit moet duidelijk toegelicht worden aan de bewoners en hun familie.

“We benadrukken dat bezoekers en iedereen die het woonzorgcentrum betreedt, de maatregelen naleeft. Handhygiëne, het correct dragen van mondneusmaskers, voldoende afstand houden tenzij binnen de eigen bubbel, … we kunnen dit niet genoeg benadrukken. Ook als de bewoner de voorziening verlaat, vragen we dat de maatregelen goed opgevolgd worden. We merken een moeheid in de maatschappij bij het opvolgen van de maatregelen, maar dit mogen we niet toelaten. De bewoners in woonzorgcentra zijn en blijven een zeer kwetsbare doelgroep”, zegt Karine Moykens. “We hebben er vertrouwen in dat iedereen, van directie, over bewoners en hun familie tot de medewerkers, bereid is daar constructief aan bij te dragen. Dat is ook nodig, want het gaat hier om een collectieve verantwoordelijkheid.”

Vlaams minister van Welzijn Wouter Beke: “Bewoners en familie snakken echt naar een versoepeling van de bezoekersregeling. Met meerdere mensen langskomen, elkaar eens vastpakken, op de kamer zitten, … Het zal weer kunnen, als bezoekers zich aan de afspraken houden en voorzorgsmaatregelen strikt volgen. Vanuit de overheid hebben we gezorgd voor meer testcapaciteit, beschermingsmateriaal en financiële steun om te cohorteren indien nodig. Dat waren noodzakelijke voorwaarden voor meer bezoek. Ik ben de woonzorgcentra, hun vertegenwoordigers en de taskforce enorm dankbaar dat zij dit nu mogelijk maken.”